Robert Koops
Op de verslaving voorbij deel ik hoe ik los kwam van drinken als coping strategie. Hier een wat bredere kennismaking.
Ik ben altijd een beschouwer geweest van menselijk gedrag en kwam al jong tot conclusies die ik later terugvond in de filosofie en gedragswetenschappen. Ik vond menselijk gedrag zo boeiend dat ik begin negentiger jaren een carrièreswitch inzette door de mens in mijn werk centraal te stellen. Ik ging naar de sociale academie en na afronding van mijn studie begeleidde ik zorgprofessionals die om medische redenen genoodzaakt waren zich om te scholen en ander werk te zoeken.
Re-integratiecoaching als beroepstak bestond in die tijd nog nauwelijks en zodoende ontwikkelde ik een eigen aanpak, gebaseerd op mijn eigen proces en het beantwoorden van levensvragen. In die periode kwam ik tot elementaire inzichten die ik tot op de dag van vandaag gebruik.
In het verdere verloop van mijn carrière vormde levensvragen steeds duidelijker het centrale thema, waaromheen veel vragen en inzichten bewogen. Ik werkte als opleider, later als mentor en begon naast mijn baan ook voor mezelf te werken als counselor.
Naast mijn professionele ontwikkeling kwam ik na mijn studie ook voor grote uitdagingen te staan in mijn privéleven. Het gaf heel wat pijn tot ik besloot anders naar de gegeven situatie te kijken, klinkt eenvoudig maar is het allerminst. Die omkering viel samen met het project dat ik had opgezet om mijn behoefte aan drank te boven te komen. Die combinatie werkte. Uiteindelijk ben ik gaan uitvoegen uit het werken in loondienst en me langzaamaan gaan voorbereiden op de fase waarin ik nu zit: werken omdat het mag, niet omdat het moet.
En dan ineens werd ik 65, het is snel gegaan. Zoals mijn leven zich tot dan toe had ontvouwen, ook al had ik het graag anders gewenst, heeft me uiteindelijk rijker gemaakt, meer mens ook. De verliezen die ik heb geleden hebben me niet bitter gemaakt, eerder het tegenovergestelde. Wat er ook gebeurde, ik heb altijd een vast punt in mijn leven gehad, het baken van trouw blijven aan mezelf. Ook al maakte ik verkeerde keuzen en luisterde ik niet naar mijn intuïtie, dat baken bleef aanwezig waardoor ik mezelf steeds weer opnieuw uitvond.
Op dit moment geniet ik van een enorme schat aan levenservaring en ervaringsdeskundigheid op veel (trauma) gebieden. Daar pluk ik nu de vruchten van die ik graag deel met anderen en mijn cliënten, waarvoor ik de nodige professionele expertise in huis heb. Tegelijk merk ik dat er altijd beweging is, steeds weer kom ik op diepere lagen uit en steeds weer voel ik meer ruimte. Het is net alsof de toekomst me uitnodigt en zegt: “kom mee”. Een toekomst die me verleidt, maar de beweging uiteindelijk bij mij laat, zodat ik gegrond blijf en steeds zelf kies.
Die beweging heeft me uiteindelijk gebracht bij het moment dat ik volledig integraal kan werken. Dat betekent dat ik nu ook lichaamswerk integreer in mijn werk, voor zover daar ruimte voor is uiteraard. Het Bewuste Zijn staat in dat teken.
Last Updated on 31 maart 2024 by Robert Koops